Διαφημιστικές ιδέες για τους εκδότες εφημερίδων
Αν και οι εφημερίδες συχνά βοηθούν τους πελάτες να αναπτύξουν και να δημοσιεύσουν διαφημιστικές καμπάνιες, οι εκδότες εφημερίδων μπορεί μερικές φορές να απαιτούν δικές τους διαφημιστικές ιδέες. Καθώς ορισμένες εφημερίδες υποφέρουν οικονομικά, οι εκδότες πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται τη διαφήμιση με νέους τρόπους, μειώνοντας την αυστηρή προσήλωσή τους στις παραδοσιακές ιδέες σχετικά με τους κατάλληλους χώρους διαφήμισης για να προσεγγίσουν νέα ακροατήρια.
Τηλεοπτικές διαφημίσεις Real-Reader
Σε ένα επιχειρησιακό σχόλιο του 2009 στο New Yorker, ο συγγραφέας James Surowiecki συζήτησε τη χρήση τηλεοπτικών διαφημίσεων με τους απλούς ανθρώπους που μιλάνε για το πόσο απολαμβάνουν την ανάγνωση μιας συγκεκριμένης εφημερίδας. Ο Surowiecki επεσήμανε ότι αυτές οι διαφημίσεις δεν είναι ούτε ενδιαφέρουσες ούτε αποτελεσματικές και επεσήμανε ότι αν και μερικές μεγάλες εφημερίδες απολαμβάνουν υψηλού επιπέδου πελατολόγιο ανάγνωσης, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών, εκπαιδευτικών ηγετών και άλλων μετακινούμενων και αναταράξεων, κανένας από αυτούς τους σημαντικούς ανθρώπους δεν εμφανίστηκε ποτέ σε μια διαφήμιση. Η διαφημιστική ιδέα του Surowiecki για τους εκδότες εφημερίδων ήταν να δημιουργήσουν τηλεοπτικές διαφημίσεις με μαρτυρίες πραγματικού αναγνώστη σχετικά με το πώς η ανάγνωση της εφημερίδας διαμορφώνει και εμβαθύνει τα προσωπικά και επαγγελματικά τους κίνητρα. Η ανταλλαγή αυτής της γνώσης με το κοινό μπορεί να απεικονίσει ευρύτερα την έκκληση μιας εφημερίδας.
Κοινωνική δικτύωση
Μια άλλη ιδέα διαφήμισης για τους εκδότες εφημερίδων είναι να επωφεληθούν από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, σύμφωνα με τον Ben LaMothe, έναν στρατηγικό ιστό για τα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης και τους κοινωνικούς εταίρους και τον blogger του eConsultancy.com. Με τη διεξαγωγή κάποιων απλών online ερευνών, οι εφημερίδες μπορούν να εντοπίσουν δημοφιλή bloggers στην περιοχή και στη συνέχεια να προσκαλέσουν αυτούς τους bloggers να ακολουθήσουν τα δικά τους blogs και τις ενημερώσεις κατάστασης. Επιπλέον, οι εφημερίδες μπορούν να διεξάγουν έρευνες για τους οπαδούς τους για τον προσδιορισμό της ηλικίας, του φύλου και των συμφερόντων. Οι εκδότες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες για να εντοπίσουν τις τοπικές επιχειρήσεις που πιθανόν να σχετίζονται με αυτό το δημογραφικό και στη συνέχεια να προσκαλέσουν αυτές τις επιχειρήσεις να πληρώσουν για να διαφημίσουν τις εταιρείες τους στο περιεχόμενο κοινωνικής δικτύωσης της εφημερίδας. Αυτό θα πρέπει να γίνει με λεπτότητα, όπως αναφέρει η LaMothe ότι πολλοί διαδικτυακοί κοινωνικοί συνδρομητές μπορούν να είναι ανθεκτικοί ή εχθρικοί σε καταφανή διαφήμιση σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.
Έξυπνο διαφημιστικό
Στη Forbes.com, ο κ. Lauren Rich Fine, διευθυντής έρευνας στο ContentNext Media, σημειώνει ότι οι εκδότες εφημερίδων είναι παραδοσιακά ανθεκτικοί στην ανάμειξη της διαφήμισης με το περιεχόμενο. Ωστόσο, σημειώνει επίσης ότι ορισμένες εφημερίδες έχουν αξιοποιήσει τη διαφημιστική ιδέα να τρέχουν χιουμοριστικό ή δημιουργικό διαφημιστικό περιεχόμενο στις σελίδες σύνταξης. Αν ακολουθήσετε αυτήν την πορεία δράσης, είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι το διαφημιστικό περιεχόμενο είναι πάντα ετικετοποιημένο ως τέτοιο.
Διαφήμιση One-to-One
Επισημαίνει ότι τα έσοδα από διαφημίσεις σε εφημερίδες μειώθηκαν δραστικά το 2008 και το 2009, με την ταξινόμηση της διαφήμισης να επιδεινώνεται ιδιαίτερα - 30% το 2008 - εξαιτίας της εμφάνισης διαδικτυακής διαφήμισης. Μια ιδέα διαφήμισης για τους εκδότες εφημερίδων είναι να κάνουν τη διαφήμιση περισσότερο προσωπική εμπειρία για υπάρχοντες και δυνητικούς πελάτες. Οι εκστρατείες από πόρτα σε πόρτα και οι συναντήσεις με επιχειρήσεις για να μιλήσουν για τη σημασία της ερευνητικής δημοσιογραφίας και για την πλατιά διαφημιστική πλατφόρμα μιας εφημερίδας είναι ένα παράδειγμα διαφήμισης ενός προς ένα. Αν και αυτό μπορεί να είναι χρονοβόρα, μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση μακροχρόνιων σχέσεων με τους πελάτες.