Πώς να υπολογίσετε το Γενικό Κόστος ανά Μονάδα

Το γενικό κόστος είναι ένα έμμεσο κόστος, το οποίο παρέχει κοινό όφελος στην παραγωγή διαφόρων γραμμών προϊόντων ή στην παροχή μιας σειράς υπηρεσιών. Σε αντίθεση με το άμεσο κόστος εργασίας και υλικού που μπορεί να εντοπιστεί σε συγκεκριμένα προϊόντα ή υπηρεσίες ως πόρους άμεσης συνεισφοράς, το γενικό κόστος είναι ένας κοινός πόρος που ίσως δεν μπορεί εύκολα να εντοπιστεί πίσω σε ένα συγκεκριμένο προϊόν ή υπηρεσία. Το γενικό κόστος δεν είναι κατ 'ανάγκη σταθερό κόστος και μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες μονάδες παραγωγής ή εξυπηρέτησης. Ο τρόπος κατανομής του γενικού κόστους μεταξύ διαφορετικών προϊόντων ή υπηρεσιών εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο μια επιχείρηση υπολογίζει το γενικό κόστος ανά μονάδα για κάθε προϊόν ή υπηρεσία. Το συνολικό γενικό κόστος μπορεί να σχετίζεται με μια ομάδα δραστηριοτήτων έμμεσων δαπανών και μια επιχείρηση μπορεί να επιλέξει να υπολογίσει το γενικό κόστος προϊόντος ή υπηρεσίας ανά μονάδα βάσει της παραδοσιακής κατανομής του συνολικού κόστους ή της ατομικής κατανομής κόστους βάσει δραστηριοτήτων.

Παραδοσιακή κατανομή γενικών εξόδων

1.

Προσδιορίστε τον οδηγό κόστους για το γενικό κόστος και το συνολικό ποσό του προγράμματος οδήγησης κόστους σε μια παραγωγή πολλαπλών προϊόντων ή σε μια υπηρεσία πολλαπλών υπηρεσιών. Ένας οδηγός κόστους είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα που είναι υπεύθυνη για την αλλαγή του κόστους. Ας υποθέσουμε ότι μια επιχείρηση κατασκευής έχει εντοπίσει ότι το ποσό του υλικού παραγωγής είναι ο οδηγός κόστους για γενικά έξοδα, που συνίσταται σε μηχανικές δοκιμές, εγκατάσταση μηχανών και καθαρισμό του μηχανήματος. Δηλαδή, το συνολικό γενικό κόστος συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τη συνολική ποσότητα του χρησιμοποιούμενου υλικού παραγωγής. Εάν το συνολικό γενικό κόστος είναι 10.000 δολάρια και το ποσό του προϊόντος παραγωγής που χρησιμοποιείται για όλα τα προϊόντα είναι 50.000 δολάρια, υπολογίστε το γενικό κόστος ανά υλικό δολάριο ως $ 10.000 / $ 50.000 = $ 0.20 ανά υλικό δολάριο.

2.

Καθορίστε το ποσό του οδηγού κόστους που χρησιμοποιείται σε κάθε μονάδα ενός προϊόντος. Σύμφωνα με την παραδοσιακή μέθοδο κατανομής γενικών εξόδων, η επιχείρηση κατανέμει το γενικό κόστος ανεξάρτητα με βάση το ποσό δολαρίου που καταναλώνεται. Για να επιτευχθεί το γενικό κόστος ανά μονάδα, η επιχείρηση πρέπει να γνωρίζει την ποσότητα υλικού που χρησιμοποιείται σε κάθε μονάδα ενός συγκεκριμένου προϊόντος. Ας υποθέσουμε ότι η επιχείρηση καθορίζει ότι το ποσό δολαρίου που περιέχεται σε κάθε μονάδα του εν λόγω προϊόντος είναι 35 δολάρια, υπολογιζόμενο με βάση το κόστος του προϊόντος του 35.000 δολάρια και τις 1.000 μονάδες του. Σημειώστε ότι το συνολικό κόστος υλικών για όλες τις γραμμές προϊόντων έχει οριστεί στα $ 50.000 νωρίτερα.

3.

Υπολογίστε το γενικό κόστος ανά μονάδα. Το ποσοστό γενικών εξόδων συχνά εκφράζεται ανά μονάδα ανά μονάδα προϊόντος για κάθε γραμμή προϊόντος. Δεδομένου ότι το κόστος υλικού ανά μονάδα για το προϊόν είναι 35 δολάρια ανά μονάδα και το συνολικό επιτόκιο κατανομής είναι 0, 20 δολάρια ανά υλικό δολαρίου, τα γενικά έξοδα ανά μονάδα υπολογίζονται ως 0, 20 δολάρια ανά υλικό δολάριο x 35 δολάρια ανά μονάδα = 7 δολάρια ανά μονάδα. Η παραδοσιακή κατανομή γενικών εξόδων δεν λαμβάνει υπόψη το πραγματικό ποσό κάθε στοιχείου γενικών εξόδων, όπως οι δοκιμές μηχανών, η εγκατάσταση και ο καθαρισμός, που χρειάζεται ένα συγκεκριμένο προϊόν. Ωστόσο, η παραδοσιακή μέθοδος είναι απλή και εύκολη στη χρήση, δεδομένου ότι τα στοιχεία για το συνολικό κόστος παραγωγής και το κόστος υλικών ανά μονάδα προϊόντος είναι άμεσα διαθέσιμα και αποτελούν μέρος του άμεσου κόστους παραγωγής.

Δαπάνες κατανομής εξόδων βάσει δραστηριοτήτων

1.

Προσδιορίστε τις δραστηριότητες κόστους που σχετίζονται με το γενικό κόστος. Η κατανομή των γενικών εξόδων με βάση τις δραστηριότητες προσπαθεί να καθορίσει το κόστος κάθε συνιστώσας ή δραστηριότητας γενικής χρήσης σε ένα συγκεκριμένο προϊόν για τη βελτίωση της ακρίβειας της κατανομής γενικών εξόδων. Χρησιμοποιώντας προηγούμενες υποθέσεις σχετικά με συνθέσεις γενικών εξόδων, το γενικό κόστος προέρχεται από τρεις δραστηριότητες κόστους: δοκιμές μηχανών, εγκατάσταση μηχανών και καθαρισμός μηχανών. Ας υποθέσουμε ότι η επιχείρηση έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το κόστος για κάθε εναέρια συνιστώσα είναι $ 5.000, $ 3.000 και $ 2.000 αντίστοιχα, με βάση τα συνολικά γενικά έξοδα των 10.000 δολαρίων, την ίδια υπόθεση που χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κατανομή γενικών εξόδων.

2.

Αποφασίστε για τον συνολικό όγκο κάθε δραστηριότητας γενικών εξόδων. Για να κατανείμει το κόστος κάθε στοιχείου επιβάρυνσης σε ένα συγκεκριμένο προϊόν, η επιχείρηση πρέπει να επιλύσει το κόστος κάθε επικεφαλής συνιστώσας σε βάση ανά μονάδα δραστηριότητας, το οποίο είναι το κόστος συνιστώσας διαιρεμένο από τον όγκο δραστηριότητας. Οι όγκοι δραστηριοτήτων για τη δοκιμή, τη ρύθμιση και τον καθαρισμό των μηχανημάτων μπορούν να οριστούν ως αριθμός δοκιμών, ρυθμίσεων και εργασιών καθαρισμού. Ας υποθέσουμε ότι για όλη την παραγωγή, η επιχείρηση πραγματοποίησε 10 δοκιμές, 15 ρυθμίσεις και 20 εργασίες καθαρισμού. Έτσι, το κόστος μονάδας για κάθε γενική δραστηριότητα έχει ως εξής: $ 5, 000 / 10 δοκιμές = $ 500 ανά δοκιμή, $ 3, 000 / 15 ρυθμίσεις = $ 200 ανά εγκατάσταση και $ 2, 000 / 20 εργασίες καθαρισμού = $ 100 ανά εργασία καθαρισμού.

3.

Εκτιμήστε την αναμενόμενη χρήση κάθε γενικής δραστηριότητας για ένα συγκεκριμένο προϊόν και κατανομή του κόστους κάθε γενικής δραστηριότητας στο προϊόν. Ας υποθέσουμε ότι το εν λόγω προϊόν απαιτούσε πέντε δοκιμές σε δοκιμές μηχανών, οκτώ ρυθμίσεις στη ρύθμιση μηχανών και 10 εργασίες καθαρισμού στον καθαρισμό του μηχανήματος. Με βάση το κόστος μονάδας για κάθε γενική δραστηριότητα, το ποσό των γενικών εξόδων από κάθε γενική δραστηριότητα που έχει αποδοθεί στο προϊόν έχει ως εξής: $ 500 ανά δοκιμή x πέντε δοκιμές = $ 2.500, $ 200 ανά εγκατάσταση x οκτώ ρυθμίσεις = $ 1.600 και $ 100 ανά καθαρισμό x 10 καθαρισμός = $ 1.000.

4.

Υπολογίστε το συνολικό γενικό κόστος ανά μονάδα ανά δραστηριότητα. Αντί να κατανέμεται το συνολικό γενικό κόστος σε ένα προϊόν χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η χρήση των ατομικών γενικών δραστηριοτήτων του προϊόντος, η επιχορήγηση βάσει δραστηριοτήτων βάσει δραστηριότητας αποδίδει γενικό κόστος στο επίπεδο των πραγματικών γενικών δραστηριοτήτων. Για να φτάσετε στη συνολική κατανομή των γενικών εξόδων βάσει δραστηριότητας, προσθέστε απλώς το καθορισμένο γενικό κόστος από κάθε γενική δραστηριότητα: $ 2.500 + $ 1.600 + $ 1.000 = $ 5.100. Έτσι, από τα συνολικά γενικά έξοδα των 10.000 δολαρίων, το εν λόγω προϊόν αναλαμβάνει 5.100 δολάρια. Δεδομένου ότι το προϊόν έχει 1.000 μονάδες παραγωγής, το γενικό κόστος ανά μονάδα υπολογίζεται σε 5.100 δολάρια / 1.000 μονάδες = 5.10 δολάρια ανά μονάδα. Αυτό είναι μικρότερο σε σχέση με το γενικό κόστος των 7 USD ανά μονάδα που υπολογίζεται με την παραδοσιακή κατανομή των γενικών εξόδων, αλλά αντικατοπτρίζει περισσότερες από τις πραγματικές γενικές δαπάνες.