Βασικά θέματα λογιστικής στον κύκλο ζωής παγίου περιουσιακού στοιχείου

Τα πάγια περιουσιακά στοιχεία κυμαίνονται από απτό εξοπλισμό και υπολογιστές έως προγράμματα άυλων προγραμμάτων λογισμικού και πνευματικά δικαιώματα ή εμπορικά σήματα. Ανεξάρτητα από τον τύπο ή την κατηγορία ενός πάγιου περιουσιακού στοιχείου, όλα αυτά συμβάλλουν στην παραγωγικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων, όλα έχουν ωφέλιμη ζωή άνω του ενός έτους και τελικά εξαντληθούν ή εξαντληθούν με την πάροδο του χρόνου. Ακριβώς όπως τα αποθέματα μιας επιχείρησης έχουν ένα κύκλο ζωής προϊόντος, το ίδιο κάνουν και τα ενσώματα και άυλα πάγια στοιχεία του ενεργητικού. Ο κύκλος ζωής αρχίζει με την απόκτηση, συνεχίζεται με την κατανάλωση και τη συντήρηση και τελειώνει με τη διάθεση. Τα βασικά λογιστικά θέματα που προκύπτουν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου επικεντρώνονται κυρίως στην οικονομική πληροφόρηση και την αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων.

Φάση εξαγοράς

Ένα βασικό ζήτημα στη φάση της εξαγοράς είναι ότι ο λογαριασμός παγίου στοιχείου αντικατοπτρίζει το πραγματικό και σχετικό κόστος του περιουσιακού στοιχείου. Είναι σημαντικό σε αυτό το στάδιο να συμπεριληφθούν οι απόλυτες δαπάνες και όχι οι εκτιμήσεις κόστους κύκλου ζωής που εμπλέκονται στην λήψη της απόφασης αγοράς. Η σχετική κοστολόγηση περιλαμβάνει την αρχική τιμή αγοράς και κάθε κόστος που συνδέεται άμεσα με τη μεταφορά του περιουσιακού στοιχείου σε κατάσταση λειτουργίας. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, φόρο επί των πωλήσεων, μεταφορά και παράδοση, τροποποιήσεις τοποθεσίας, εγκατάσταση, εκπαίδευση φορέων εκμετάλλευσης, τεχνική βοήθεια και επαγγελματικά τέλη, όπως χρέωση αρχιτέκτονα για τον σχεδιασμό της τροποποίησης του ιστοτόπου. Οι σχετικές δαπάνες δεν περιλαμβάνουν, ωστόσο, κανένα γενικό ή διοικητικό κόστος.

Φάση συντήρησης

Οι επισκευές και η συντήρηση κατά τη διάρκεια του ωφέλιμου κύκλου ζωής ενός παγίου στοιχείου μπορούν ή δεν μπορούν να κεφαλαιοποιηθούν και να καταχωρηθούν στον λογαριασμό παγίων. Το βασικό ζήτημα είναι να καθοριστεί εάν η συντήρηση ή οι επισκευές αυξάνουν τα οφέλη του παγίου περιουσιακού στοιχείου ή αποκαθιστούν τα οφέλη που καταναλώθηκαν προηγουμένως. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι μια σημαντική βελτίωση ή αναβάθμιση ή μια σημαντική επισκευή εξοπλισμού μπορεί να κεφαλαιοποιηθεί και να συμπεριληφθεί ως μέρος του κόστους του παγίου στοιχείου στο λογαριασμό παγίων. Τα έξοδα που συνδέονται με συντηρητικές συνήθειες και επισκευές που εκτελούνται για τη διατήρηση των υφιστάμενων επιδόσεων θεωρούνται δαπάνες και χρεώνονται πλήρως ως έξοδο κατά την τρέχουσα περίοδο αναφοράς.

Φάση κατανάλωσης και απόσβεσης

Η κατανάλωση αναφέρεται ειδικά στις μεθόδους απόσβεσης που χρησιμοποιεί η επιχείρηση για να υπολογίσει το τμήμα του περιουσιακού στοιχείου που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια κάθε περιόδου αναφοράς. Βασικά ζητήματα περιλαμβάνουν την εκτίμηση της υπολειμματικής αξίας του περιουσιακού στοιχείου και τη λήψη απόφασης για μια μέθοδο απόσβεσης. Η υπολειμματική αξία, η οποία μπορεί να είναι οποιοδήποτε ποσό μέχρι και μηδενική, είναι συνήθως η εύλογη αγοραία αξία ενός παγίου περιουσιακού στοιχείου στο τέλος της ωφέλιμης ζωής του. Το κόστος ενός παγίου στοιχείου μείον την εκτιμώμενη υπολειμματική του αξία αντιπροσωπεύει τη συνολική απόσβεση της εκτιμώμενης ωφέλιμης ζωής του παγίου στοιχείου. Οι αποφάσεις σχετικά με τη μέθοδο απόσβεσης επικεντρώνονται στο αν θα χρησιμοποιηθούν σταθερές, επιταχυνόμενες ή αποσβέσεις του Τμήματος 179. Οι επιχειρηματικές πολιτικές και ο τύπος του πάγιου στοιχείου είναι συχνά ο καθοριστικός παράγοντας. Η σταθερή απόσβεση, όπως η σταθερή απόσβεση, η οποία διαιρεί την απόσβεση ομοιόμορφα κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης ζωής του περιουσιακού στοιχείου, είναι ένας εύκολος υπολογισμός. Οι ταχείες μέθοδοι όπως η μείωση του υπολοίπου και του ποσού των ετών αναγνωρίζουν περισσότερες αποσβέσεις κατά τα πρώτα έτη της ωφέλιμης ζωής ενός παγίου, επιτρέποντας στην επιχείρηση να αναβάλει κάποιο έξοδο φόρου εισοδήματος σε μεταγενέστερες περιόδους αναφοράς. Η αποσβέση του τμήματος 179, που επιτρέπει στην επιχείρηση να πραγματοποιήσει μια ολόκληρη έκπτωση απόσβεσης σε ένα έτος αντί να τη διανέμει κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης διάρκειας ζωής ενός περιουσιακού στοιχείου, μπορεί να είναι χρήσιμη για την απόσβεση πάγιων περιουσιακών στοιχείων χαμηλότερης αξίας.

Διαγραφή παγίων περιουσιακών στοιχείων

Βασικά θέματα που σχετίζονται με τη διάθεση ενός πάγιου περιουσιακού στοιχείου είναι η εξασφάλιση ότι τα καταχωρημένα έξοδα απόσβεσης είναι τρέχουσες από την ημερομηνία πώλησης ή διάθεσης του περιουσιακού στοιχείου και καταγράφουν σωστά τη διάθεση παλαιοσιδήρου ή την πώληση του παγίου στοιχείου. Οι λογιστικές διαδικασίες για τη διάλυση ενός περιουσιακού στοιχείου απαιτούν την αναστροφή οποιωνδήποτε σωρευμένων αποσβέσεων και του αρχικού κόστους του παγίου στοιχείου. Εάν το περιουσιακό στοιχείο δεν έχει αποσβεστεί πλήρως, οποιοδήποτε υπόλοιπο ποσό καταχωρείται ως ζημία από τη διάθεση του παγίου στοιχείου. Οι λογιστικές διαδικασίες για τη διάθεση μέσω πώλησης ενός πάγιου στοιχείου περιλαμβάνουν καταγραφή του εισπραχθέντος ποσού και καταγραφή οποιασδήποτε διαφοράς ως κέρδος ή ζημία από τη διάθεση του περιουσιακού στοιχείου.