Νόμοι για την εταιρική δεοντολογία
Η κύρια αποστολή για μια εταιρεία είναι να κάνει κέρδος για τους μετόχους της. Ενώ οι περισσότερες εταιρείες προσπαθούν να επιτύχουν αυτή την αποστολή χρησιμοποιώντας υπεύθυνη συμπεριφορά, κάποιοι θέτουν τα κίνητρά τους κερδοφορίας πάνω από την ηθική τους. Τα τελευταία χρόνια, επιχειρήσεις όπως η Enron, η WorldCom και η Lehmann Brothers έχουν επιτύχει κέρδη σε σχέση με τη δεοντολογία και κατέρρευσε υπό τη βαρύτητα τόσο των ελέγχων των μετόχων όσο και των νομικών ερευνών. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει εγκρίνει αρκετούς νόμους για την αντιμετώπιση αυτής της συμπεριφοράς και έχει καθιερώσει οργανισμούς για την παρακολούθηση της ανήθικης εταιρικής συμπεριφοράς.
Sherman Act Antitrust του 1890
Από το πέρασμα του νόμου περί αντιμονοπωλιακών συμφερόντων του Sherman το 1890, οι νόμοι των ΗΠΑ περί αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας επιχείρησαν να επιτύχουν τον ίδιο στόχο: να εξασφαλίσουν δίκαιο ανταγωνισμό για το καλό των καταναλωτών. Οι αντιμονοπωλιακοί νόμοι απαγορεύουν τις λανθασμένες συγχωνεύσεις και επιχειρηματικές διαδικασίες που περιορίζουν τον ανταγωνισμό και οδηγούν σε αθέμιτες εμπορικές πρακτικές. Αυτές οι πρακτικές περιλαμβάνουν συμφωνίες μεταξύ ανταγωνιστικών επιχειρήσεων για τον καθορισμό τιμών, τη διάσπαση των αγορών ή τις προσφορές αγοράς. Οι παραβιάσεις του νόμου Sherman φέρουν ποινικές κυρώσεις ύψους έως και 1 εκατομμυρίου δολαρίων για ένα άτομο, μαζί με 10 χρόνια φυλάκισης και μέχρι 100 εκατομμύρια δολάρια για μια εταιρεία.
Νόμος περί κινητών αξιών του 1933
Μετά το ατύχημα της χρηματιστηριακής αγοράς το 1929, το Κογκρέσο ψήφισε το νόμο περί κινητών αξιών του 1933. Ο νόμος περί κινητών αξιών έχει δύο κύριους στόχους. Το πρώτο είναι να διασφαλιστεί ένας υψηλότερος βαθμός διαφάνειας στις οικονομικές καταστάσεις ώστε οι επενδυτές να μπορούν να φτάσουν σε μορφωμένα συμπεράσματα σχετικά με πιθανές επενδύσεις. Το δεύτερο είναι η θέσπιση νόμων κατά της απάτης και της απάτης στις αγορές κινητών αξιών. Ένα σημαντικό μέρος του νόμου απαιτεί από τις εταιρείες να εγγραφούν στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς πριν εκδώσουν τίτλους.
Εταιρικοί νόμοι περί φόρου εισοδήματος
Ένας σημαντικός τομέας όπου οι επιχειρήσεις πρέπει να ενθαρρύνουν ηθική και υπεύθυνη συμπεριφορά έρχεται όταν αναφέρουν το εισόδημα σε ομοσπονδιακούς και κρατικούς φορολογικούς οργανισμούς. Όταν οι εταιρείες προσπαθούν να κρύψουν εισόδημα ή να χρησιμοποιήσουν αμφίβολες φορολογικές εκπτώσεις, τέτοιες ενέργειες μπορούν να προκαλέσουν έρευνες και ελέγχους από την υπηρεσία εσωτερικών εσόδων. Οι έρευνες μπορούν να επιβραδύνουν τις επιχειρηματικές διαδικασίες και να κόστουν τις επιχειρήσεις σε χαμένη παραγωγικότητα. Οι ποινικές κυρώσεις μπορούν να κυμαίνονται από πρόστιμα σε φορολογικές κυρώσεις έως τη φυλακή για την ομοσπονδιακή φοροδιαφυγή.
Νόμος του Sarbanes-Oxley του 2002
Ακριβώς όπως η εκτεταμένη κερδοσκοπία και η συντριβή της χρηματιστηριακής αγοράς οδήγησαν στο πέρασμα του νόμου περί κινητών αξιών του 1933, η αχαλίνωτη λογιστική απάτη που βρέθηκε στις Enron, Tyco και WorldCom στις αρχές της δεκαετίας του 2000 προκάλεσε το πέρασμα του νόμου Sarbanes-Oxley του 2002. ο νόμος είναι να προστατεύει τους επενδυτές από τις δόλιες λογιστικές δραστηριότητες των εταιρειών. Η Πράξη απαίτησε νέες διαδικασίες για την αύξηση της οικονομικής διαφάνειας από τις εταιρείες και την πρόληψη περιστατικών λογιστικής απάτης.